MURAT

Bizim bahçemizde avucuna alsan kaybolacak kadar küçük, baharın yeni yeşerttiği dalların arasında görünemeyen, yeni açan çiçeklerin renginde mini minnacık bir kuş, sesi cıvıl cıvıl, ama insan hayret ediyor! o minicik bedeninden çıkan sesi tüm mahalleyi dolduruyor. Umudun sesi gibi, sesin sözlerin gibi.

  Kafese koyulmuş kuşlardan tek farkı, istediği dala konuyor. Ama hiç kimse, hiç bir şey engel olamıyor o çığlık çığlığa ötmesine. Yine söylüyorlar bahar şarkılarını o güzel ötüşleri ile.

Haykırıyorlar özgürlüğü…

Bir de kelebekler var bembeyaz, kanatları renk hengamesi, o narin kanatları nasıl da dayanıyor  her şeyi darmadağın eden sert rüzgarlara, tıpkı senin gibi.

Bir de angut kuşları var, avcı silahı ile burnunun ucuna  kadar gidip canını almaya kast eder ve onlar hiç anlamazlar! Angut işte…

Sen sakın küsme! kahverengi parmaklıkların ardından bakıyorsun diye o gökyüzüne, o gökyüzü sensin, senin o mavilikler. Sen umutsun, çalınan hayatlara, çalınan özgürlüklere. Hani demiştin ya; Sakın ha sakın susmayın, sakın ha sakın korkmayın! diye. Senin umutların varken biz utanırız , susmaya, korkmaya!.

Susmayacağız, korkmayacağız, Atam evladı..

Tek üzüntümüz senden uzak kalmak. 

Etrafımızı virüsler sarmış, canımızı almaya, özgürlüğümüze gem vurmaya gelmişler. Onların bütün emelleri, senin, bizim doğru ve sevgi dolu kalbimiz.  Gem vurulur mu hiç kalplere? Düşüncelere gem vurulur mu ?Doğrulara, set çekilebilir mi hiç?

Esaret olsa da sonu, cesaretlere gem vurulabilir mi? .

Korkaklar ne bilsin! Nasıl anlasınlar, bedenini kapatsalar da  boyaları yer yer dökülmüş, dört buçuk adımlık, dört duvar arasına cesaretini alamadıklarını, cesaretini mahkum edemediklerini.

Ne seni, ne bizi öldürebilir bu beyler!

Ne senin, ne bizim cesaretimizi öldürebilir bu beyler!

Öldürebilirler mi ?Gazi Paşam’ın evlatlarının düşüncelerini!

Bir gün yine, yeniden kucaklaşacağız, cesaretinin zaferini kutlayacağız…

Özlem ile kucaklıyorum, o güzel, cesur yüreğinden öpüyorum canım kardeşim.

‘’ Herkesin 

   Bir umudu vardır,

   Bir şavaşı,

   Bir kaybedişi,

   Bir acısı,

   Bir yalnızlığı,

   Bir hüznü…

   Çünkü herkesin bir gideni vardır…

    İçinden bir türlü uğurlayamadığı…’’

                 Turgut Uyar