Veda Zamanı | Yeliz Koray
Yeliz Koray :Ülkesine aşık, devletine ve milletine bağlı, Atatürk’ün gösterdiği yoldan hiç ayrılmamış biri olarak; çocuklar ölmesin, herkes eşit şartlarda eğitim alsın, tedavi olsun diye… Herkes doysun, barınsın diye, toprağımda ki bir karıncaya bile zarar gelmesin, kimsenin hakkı yenmesin, her zaman kötüler kazanmasın diye yazdım.
Araf’ta kalmayı ne güzel anlatıyordu Zeki Müren; “Gitmek mi zor kalmak mı?”
Sizi bilmem, şimdilik bende cevabı yok.
Ama herkes gibi vedaları sevmem. Alışkanlıklardan vazgeçmek mi dersin, düzeni bozmak mı?
Sevmem işte, zordur kısaca…
Bu yazıyı yazmak kadar zor!
Sevgili dostum, ortağım, ağabeyim Gökhan ile Koz’u ilk kurduğumuz günleri hatırlıyorum şimdi.
25 metrekare küçücük bir ofisi beraber temizlediğimiz, kıt kanaat imkanlarla dergi çıkartıp gazete ve radyo kurmayı da planladığımız günleri…
Çok emek verdik, çok…
Hangi kelimeyle hangi cümleyle ya da sıfatla anlatılır bilmiyorum.
Belki de ilk kez anlatamıyorum.
Orhan Veli’nin dediği gibi; “Kelimeler kifayetsiz”
Anlatamıyorum…
Ama gitme vakti geldi artık, ya da demir almak günü.
Allah biliyor ya, içim de rahat, vicdanım da.
Ülkesine aşık, devletine ve milletine bağlı, Atatürk’ün gösterdiği yoldan hiç ayrılmamış biri olarak; çocuklar ölmesin, herkes eşit şartlarda eğitim alsın, tedavi olsun diye… Herkes doysun, barınsın diye, toprağımda ki bir karıncaya bile zarar gelmesin, kimsenin hakkı yenmesin, her zaman kötüler kazanmasın diye yazdım.
Korkmadan yazdım.
Sizlerle beni tanıştıran ‘malum yazımda’ dahil hiçbir yazımdan pişman olmadım, olmayacağım!
Bu Son Yazım
Uzatmayayım, kısaca bu son yazım.
Öyle gerekiyordu…
Hayat planlarla yürümüyormuş çünkü.
Başta, bana inanan ailem ve dostlarım olmak üzere… Bu zamana kadar şahsıma ve Koz Ailesine destek vermiş, en zor zamanlarımda beni yalnız bırakmayan ve bazılarıyla tanışma mutluluğuna da erişmiş olduğum, sadece Türkiye’den değil dünyanın her yerinden arayarak, mesaj atarak ya da bizzat gelip yalnız olmadığımı hatırlatan binlerce kişiye çok teşekkür ediyorum.
Çocuğumu; Koz’u önce yol arkadaşlarım Gökhan Karabulut ve Yüksel Demirdaş ağabeyime, sonra da sizlere emanet ediyorum.
Yarım bıraktığım yerden başka bir projeyle devam ederiz belki de kim bilir?
Nazım Hikmet’in dediği gibi;
“Daha son sözü söylemedi hayat. Belki yarınlar, mutlu sonlar vardır. Yeniden başlamak yorar insanı ama sonunda kavuşmak mutlu olmak var.”
Hoşça kalın…
Yeliz Koray
Yeliz Koray
Gazeteci, Koz Haber Aktüel Dergisi ve kocaelikoz.com'un Yayın Koordinatörü, Koz Medya ve Ajans'ın sahibi, Fenerbahçeli, Dadaş, Atatürkçü
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER KONULAR
ZİYARETÇİ YORUMLARI - 20 YORUM
BİR YORUM YAZ
Daha sizi yeni tanımıştım, ama yine de yolunuz ışık,aydınlık olsun. <3
Bir yeni ışık olmuştunuz bize,kararınıza üzülmekle birlikte saygı duyuyor ve bundan sonra ki yaşaminizda mutluluk ve başarılar diliyorum,en kısa zaman da tekrar buluşmak dileğiyle,kendinize iyi bakın..
Yürekli kizimiz sizide Mi susturdular..?cok üzüldüm”.bir Elin nesi var ,iki Elin sesi var “demisler.siz der haklisiniz! Yeter ki gönlünüz ,kaleminiz kirilmasin..BIZ sizi,umutla bekliyor,olacagiz… Yolunda acik ,dikensiz olsun! Güle güle.. smdilik. Ama yilmak yok!
Yeliz Koray nereye gidiyor, neden bırakıyor, bilen var mı?
Alışmıştık ibretlik yazılarına… 🙁
üzüldüm, gazeteciliğin ne demek olduğunu kirlenmemiş saf yüreğinizle bizlere tekrar hatırlatmıştınız 🙂 bundan sonrasında da başarılı olacağınıza ve yüreğinizin saf kalacağına inanıyorum 🙂 tekrar görüşünceğe değin saf gazetecilik sevdanızla hoşçakalın…
Daha büyük kitlelere erişmek içinse bu veda; diyeceğim bir şey yok… Ama susmaksa çok yazık…
Bizlere yazdıklarınız sayesinde yaşattıklarınizdan sonra: “gitmek” artık sadece sizin tek başına alacağınız karar olmaktan çıkar. Sorun okurlarınıza bakalım. Ne deyecekler? Artık erdemli insanların parcasısınİz. Kararınızı tekrar gözden geçiriniz.
Neden bıraktığınızı yazsaydınız keşke; yazılarınızı özleyeceğim. Lütfen yazmaya devam edin…
Daha yeni baslamistim sizi takibe, bu ansiz veda niye.
Ulkemin size, sizin gibi cesur yureklere cok ihtiyaci var.
Can kızımız, hastalandığını sanıyorum. Böyle ānî bir veda ancak başa çıkması zor bir hastalıkta olur. İyilik yanıbaşındadır. Allah seninledir. Korkma, endişelenme, üzülme kızım. Dualarımız seninledir ācizāne… Yapabileceğimiz ne varsa başım gözüm üstüne…
Çok üzüldüm..Bu kadar cesur ve dürüst bir kalem devam etmeliydi…
Sevgili Yeliz
Kudretli üslubunla çok daha geniş alanlarda toplumumuza yeni ve aydınlık ufuklar açacağına hiç şüphem yok bahtın açık olsun seni izleyeceğiz.
Nedenini tahmin ediyorum ayrılışınızın… Ama bir yerlerde elbette yine kavuşacağız güzel yazılarınıza ve engin düşüncelerinize.
Yeliz hanım bir meslektasiniz olarak gitmeniz beni cok üzdü. Yazilariniz yol göstericiydi, ufku açıyordu. Cok severek ve heyecamla okuyordum sizi. Bu ani gidişiniz hiç olmadı. Herkesin tahmin ettiği sebep midir gidişiniz bilinmez. Ama umarım tekrar geri döner kaldığınız yerden devam edersiniz. Kisa bir ara verdiğinizi varsayiyor, yeni hayatinizda muavvakiyetler diliyorum
Yazmanın hele hele uzun yazı yazmanın on derece zor olduğu, özgür düşüncenin kafese konulduğu,
Emeğe aygının kalmadığı,
Bireysel çıkarların değerlerine önüne geçtiği,
Gazetecilerin
Aydınların
Sanatçıların
Hatta “vekillerin” fütursuzca hapse tıkıldığı bir dönemde
***
Halkın duyarsızlığına ve tepkisizliğine kayıtsız kalmak da olmazdı.
Haklısınız…
Hepimiz sırayla kaçacağız,
Kaçmak zorundayız
Çünkü bu kadar baskıyı tahammülsüzlüğü ve “pisliği”
hak etmedik…
***
Ne diyelim; sizi özleyeceğiz…
Umarım bir yerde yani daha özgür daha çağdaş ve insanca yaşanabilir bir ülkede
buluşabiliriz…
Yolunuz bahtınız ve şansınız açık olsun…
Öncelikle sizi okumaktan çoook büyük keyif aldığımı belirtmek isterim.
Yazınızı okumak için bilgisayarımı açtığımda yazarlar arasında olmadığınızı görünce hem şaşırdım hemde üzüldüm ters giden bir şeylerin olduğunu anladım.
Gazeteyi aradım açan olmadı.
Sizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum.
Sadece cesur demek olmaz, gerçekleri ve olması gerekenleri adaletsiz ve inançsızların duymak istemediği türden yazılarınızdan dolayı tebrik ediyorum.
Allah’a emanet olun ve Allah’ımızın sizin yanınızda olduğunu biliyorum.
“En iyi hakim zamandır. ” göreceksiniz ve lütfen inancınızı kaybetmeyiz.
Saygımla…
Siz nerede olursanız olun yazılarınızı mutlaka takip edeceğim…
“Veda Zamanı” demişsiniz ama kesinlikle veda değil başlangıç ya da inadına devam olmalıydı. Üzüldüm, yine o güzel yazılarını bekliyor olacağım…
Çok Değerli Ve Sevgili Yeliz KORAY,
Nereye, nasıl, neyle, neden ve kimle gidersen, her koşulda ve her zaman SAĞLIKLA ve hep böyle üstün ve özgün BAŞARILARLA git, yolun AÇIK ve kalbin en uzun bir ömür boyu MUTLU ve KUTLU olsun. Seni ve yazılarını çok ama çok özleyeceğiz. İyi ki varsın, var olacaksın ve iyi ki ELVEDA değil VEDA yazmışsın. En yürekten selamlar, sevgiler ve saygılar.
,
üzüldüm…ayrılışına…yazılarıyla bizlere güç veriyordu…umarım döner…yolun açık olsun…cesur yürek…